|
روانشناسی.علوم تربیتی نظرات و مقالات روانشناختی وتربیتی درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید نويسندگان ۱) مهارت توانایی حفظ آرامش یا تحمل اضطراب
اگر جزو دسته ای از افراد هستید که بیش از حد اضطراب دارند، باید این نکته را بدانید که هنگام قرار گرفتن در شرایط و موقعیت های اجتماعی، بدون توجه به مهارتتان در کنترل اوضاع، مغز شما به گونه ای عمل می کند که امکان صحبت کردن وگوش دادن به طور مناسب را نخواهید داشت. علاوه بر این اگر چهره و حرکات شما نشان دهد که عصبی هستید، برقراری ارتباط با دیگران مشکل تر خواهد شد.
۲) مهارت گوش دادن
به دیگران گوش دهید و نشان دهید که واقعاً به حرف های آنان گوش می دهید. این هم به کسی که شما را برای حرف زدن انتخاب کرده و هم به شما به عنوان شنونده احساس خوبی می دهد. ضمن آن که ارتباط شما را محکم تر، مسئولیت پذیری تان را بیشترو رغبت شما را برای حل مشکل یا شنیدن موضوع بیشتر نمایان و به کنترل اوضاع کمک می کند. همچنین به این ترتیب، دیگران بیشتر به شما اعتماد خواهند کرد.
۳) مهارت برقراری ارتباط توانایی برقراری ارتباط با دیگران، چه غریزی باشد و چه اکتسابی، در نوعی از درک ریشه دارد. برقراری ارتباط، اغلب تاثیر متقابلی دارد و در واقع بیانگر این موضوع است که«من مثل تو هستم» یا «ما همدیگر را درک می کنیم». برقراری ارتباط غریزی است و اغلب به صورت ناخودآگاه اتفاق می افتد، اما پس از وقوع، زبان، الگوهای گویش، حرکات و حالت های مختلف و دیگر جنبه های ارتباطی می تواند آن را تقویت کند. در مجموع، می توان مهارت برقراری ارتباط را پرورش داد.
برای تقویت این مهارت می توانید از شیوه هایی کمک بگیرد. از جمله تمرین برقراری ارتباط در مقابل آینه با دقت به حرکات و حالت های مختلف چهره، توجه به گویش از جمله سرعت ادای جمله ها، بلندی صدا و آهنگ جمله هایی که استفاده می شود و بررسی کیفی و سریع آنچه که شنیده اید.
۴) مهارت خودافشایی
این آگاهی که چه وقت، چقدر و چه مقدار درباره خودتان صحبت کنید، از اهمیت زیادی برخوردار است. به این مهارت «خودافشایی» گفته می شود. اگر درباره خودتان زیاد صحبت کنید یا خیلی زود و بی موقع به صحبت درباره خودتان بپردازید، ممکن است موجب تغییر جهت ارتباط و انحراف آن شوید. ممکن است این کار ادامه این ارتباط را با مشکل مواجه کند. اشاره ای مختصر و جزئی به مواردی که موضوع شخصی نیست اما درباره آن ایده ای دارید یا تبادل نقطه نظرهای شخصی درباره یک موضوع به داشتن ارتباطی متعادل کمک می کند. به هر حال با ادامه ارتباط و کهنه شدن آشنایی ها و دوستی ها، درباره آشنایان و دوستان اطلاعات بیشتری به دست خواهید آورد و شناخت بیشتری از هم به دست خواهید آورد.
۵) مهارت برقراری ارتباط چشمی مناسب
اگر شما به شخصی که در حال صحبت کردن با شماست نگاه نکنید او این طور برداشت خواهد کرد: شما او را نادیده گرفته اید. قابل اعتماد نیستید. از چهره او خوشتان نمی آید. برقراری ارتباط چشمی به این معنی نیست که شما باید به کسی که با شما صحبت می کند خیره شوید. خیره شدن، در واقع این حس را ایجاد می کند که از او عصبانی هستید اما نگاه کردن به فردی که با شما صحبت می کند، ادب را می رساند و او را از برقراری یک ارتباط خوب و دوستانه مطمئن می کند. این موارد، یک مشت قانون خشک و سرد نیست که برای پیروی از آنها، «باید»ی وجود داشته باشد، اما توجه به آنها و تمرین هر یک می تواند قدرت و مهارت ما را در کنترل شرایط سخت و موقعیت های اجتماعی مختلف، افزایش دهد. نظرات شما عزیزان: پيوندها
|
|||
 |
